Dünyayı güzellik kurtaracak!
Gözden uzak olan gönülden de uzaktır
Sinekten fil eyler
Miktarı: 5%
Arketipi: Kültür yaratma. Özel ve kollektif insan hayatının değerini artırma.
Tür rolü: Barış vakitlerinde - eğitici kadın
Savaş vaktinde - sürünün gün bekçisi.
GENEL ÖZELLİKLERİ:
1. Konfor sağlayan renk yeşildir
2. Konfor sağlayan geometri dairedir
3. Kartildeki konumu, Enformasyon kartilinin dışsal kısımıdır.
Tamamen ekstraverttir (dışadönük insan)
4. Entelekt türü görseldir
PSİKOLOJİK ÖZELLİKLERİ:
Sigmund Freud, “isterik kişilik” hakkında çalışmalarında kendisi de bilmeyerek, stres halinde bulunan görsel vektörün belirtilerini tarif etmiştir. Ruh hekimi olarak, Freud patolojik durumları gözetmelerinden hareket etmiştir, bu nedenle sağlıklı görsel insan onun betimlemelerine düşmez.Bügünkü günde, sistemik vektör psikolojisi bu karakter türünün bütün belirtilerini normal halini de kapsayarak ilk kez tanımlar.
İlkel insan topluluğunda görsel insan gün bekçisi görevini yerine getirmiştir. Göz almaçlarının özel bir duyarlığı, ona çevredeki en ufak değişimleri vaktinde sezmeye kabiliyet verir.
Görsel vektörlü insandan başka hiç kimse de ağacın gölgesinde pusmuş benekli leoparı göremez. Görsel insan çok gözlemcildir, herşeyi en ince ayrıntılarına kadar fark eder, hiç bir şey de onun dikkatli, merak dolu bakışından kaçamaz. Renkler dışında, görsel insan bilinçli olarak başkalarından daha iyi bir surette kokuları da farklılaştırır: hoş kokulardan zevk alarak, o seve seve pahalı parfümeri ve kosmetikler kullanır. Aynı şekilde o nahoş kokulara da duyarlıdır.
Görsel insan, bir numaralı öğrenim kabiliyetine sahiptir: tam gözden bütün enformasyonun 99,9 % bölüğünü aldığımızdan dolayı, görsel entelektini geliştirmeye en büyük potansiyeli vardır.
Keskin görüşten başka, kendi rolünü yerine getirmesi için görsel insan yüksek emosyonal amplitüde de sahip olmalıdır. Sürüyü farkına varmış tehlike hakkında aniden uyarmak için, şiddetli bir korku duymalıymıştır. Bütün sürü, ondan gelen korku feromonlarını sadece birkaç saniye içinde sezip vaktinde yerinden fırlamıştır.
Hala, görsel vektör en yüksek emosyonal amplitüde sahiptir. Her olayı emosyonal bir surette yaşadığını kastederek onun hakkında “sinekten fil eyler” diye söz edilebilir. Lakin görürüz ki, sinekten fil eyleme kabiliyeti, ona kendi rolünü yerine getirmesi için doğuştan mahsus bir surette verilmiştir.
Görsel vektörün top emosyonal amplitüdi, iki zirve durum – korku ve aşk - arasında değişir. Korku ilkel, birincil, esas bir durumdur. Bu durum, “içeriye”dir, kendim için, kendi hayatım için korkarım.
Sonraki gelişimde, korku durumu içeriden dışarıya dönüşür, ve başka insanlar için olan korkusu çevresindekilere karşı aşk halini alır. Korku ve fobi diye sanılır hemen bütünü, görsel vektöre aittir.
En şiddetli görsel korku, karanlık korkusudur. Çünkü orada tehlike görünülmez. Görsel çocuğu korku halinden aşk haline geçirmek için, empatiyi aşılayan kitapları okutmak gerekir. Ana karakterlere karşı duygudaşlık, emosyonlarını lüzumlu bir mecraya yöneltmeye yardım eder. Duygunluk ile aynı zamanda entelekti de gelişir.
Görsel çocukları katiyen korkutmanız, mesela, korkunç masallar okuyarak. Çünkü bu onları korku halinde kaldırır ve önemli bir ölçüde gelişimlerine engel olur. Aynı sebeple, görsel çocuklar cenazelerde bulunmamalıdır. Bu onları sakatlar, yığınla nahoş duyumlar doğurarak stres haline getirir. Görsel insan çocuk çağında korku halinde kalırsa, büyüdükten sonra korkudan “Aşk” haline geçemez.
Korkuyla sarılmış görsel insanı görmek kolaydır. O kendi kendisini korkutmayı sever: korku filimleri seyreder, ahret ile ilgili dehşet verici hikayeler okur. Ölüm ve onunla bağlı herşey görsel insanı korkutur. Kötü, kendisini gerçekleştirmemiş halde olan isterik görsel insan ise, hatta ölüme karşı heveslidir, kendisini korkuyla doldurur: geceleyin mezarlıklara yürür, kendisini ölüme ait olan türlü semboller ve eşyalar ile çevirir. Böylece o kendisi için bir değiştirme yapar: “kendi kendim için korku kaynağı olursam, hiç bir şeyden de korkmam” diye hisseder.
Arketipik korkudan çıkmak ve bu korkuyu sublimleştirmek derken, korku halinden başkalara karşı duygudaşlığa dönüşme kastedilir. Görsel vektördeki empati ve sevebilme kabiliyetinin 4 art arda gelen düzeyi (cansız, bitkisel, hayvan ve insan düzeyi) vardır. Görsel vektörün en yüksek surette gerçekleşmesi, insana karşı aşktır.
Görsel insanlar, sürünün en zayıf üyeleri olmuştur. Onların bağışıklık sistemi en güçsüzdür. Görsel insan, başkalarından sık soğuk alır, mevsimsel virüslü salgınlar sırasında o her zaman birinci olarak hastalanır. Görsel insanlar hakkında biz “al birini, vur birine” diye söyleriz de. Onlar hiç öldüremez, herkese acırlar: kuşçuklara da, balıkçıklara da, filçiklere de, örümcekçiklere de. Kendi organizmalarındaki mikropları bile öldüremezler. Görsel vektör, özü anti - öldürme olan biricik bir vektördür.
Görsel insan, kendisini savunamayıp, her şekilde başkalarından önce öleceğini bilinçsiz olarak bilir. Bunda 2 durum kutubu vardır. Korku halinde o kendi ömrü için korkar. Aşk halinde ise, her hayatın - hem kendi hayatının, hem de genel olarak herhangi başka bir hayatın - değerli olduğunu başkalarına anlatır. Aşk durumu vasıtasıyla, görsel vektörlü insan, Yaşamın kendisi dokunulmaz ve önemli olduğunu tüm dünya için temelleştirir.
Enformasyon kartilinden ağabeyi işitsel vektörlü insan, hayatın anlamını ararken şiddetli azap çeker. Gelişkin görsel insan için bu soruya cevap basittir: onun hayatının anlamı Sevgi’dir.
Aşk haline kadar gelişmiş görsel insan, tüm geniş emosyonal amplitüdini dışarıya çıkarır: öteki insanların emosyonal durumlarını sezebilir, ciddi olarak duygudaşlık, iyi kalplilik gösterebilir. Gelişkin görsel vektörlü insan, emosyonal inceliği aracılığıyla iletişim psikolojisini anlar - o diğer bir insanın emosyonal halini anlayabilir, duygularını paylaşabilir. Gelişkin görsel insan, öteki bir insana empati göstererek, onun stresini kendi duygusallık ile çözür. Esasen, başkasının küçük bir emosyonunu kendi muazzam bir emosyonuyla çözür. Örneğin, mazohistik yaşam senaryolu derisel kız arkadaşını kocası dövmüşmüş. O, görsel arkadaşına ağlaşmak amacıyla gelir, kuru gözlerle belalarını ve felaketlerini açır. Görsel arkadaşı onun için hüngür hüngür ağlar, empati gösterir ve böylece muhatabının emosyonal durumunu balans haline getirir. Görsel vektörlü insan, doğal bir psikoterapisttir. Maddi aşk, tek görsel vektörde olabilir.Erkek ile kadın arasındaki ilişkilerde, gelişkin görsel insan sevgilisine karşı en derin, en samimi, özverili ve gerçek bir Aşk duygusunu hissedebilir.
Aynı zamanda, “dışarıya” - yani başkalarına karşı aşk haline - kesinlikle çıkamamış görsel insan, emosyonal amplitüdini doldurma ihtiyacını aynı şekilde duyar. O halde, büyük ve nefes kesici aşk duygusu yerine o sık ve süreksiz olan taaşşuk hisseder. Öyle görsel bir insan, aynen beş dakika içinde bir oyuncuya, komşusuna, tramvayda karşısında oturan bir yolcuya bile aşık olabilir. Onun bütün dolgusu, “kendisine” doğrultuyu gösterir.
Diğer insanlara karşı empati ve aşk yerine o, kendisi için dikkat ve duygudaşlık talep eder. Çevresindekilerinin emosyonlarını ince bir şekilde duymak yerine o, daha doğrusu, onların görünüşündeki değişimleri fark eder, ve , tabii ki, onun için kendisi nasıl göründüğü çok önemlidır; o frapan demonstratif görünüşüyle dikkat çekmeye heveslenir, son çare olarak hatta göstermecilik haline kadar varabilir. İç güzelliğe mi dış güzelliğe mi vurgulaması, görsel insanın gelişkinliğinden doğrudan bağlıdır. Soyunmak özlemi, gelişkin görsel insanda içtenlik (ruhunu açma) olarak ortaya çıkar; az gelişmiş olanında ise direkt olarak vücudunu soyundurma halini alır.
Kendisini aşk ve empati yoluyla gerçekleştiremeyen görsel insan, türlü korkular ile doldurulur, sıkça isteri nöbetlerine düşür. Böylece daha iyi bir kullanılmayı bulamayan emosyonlar öne çıkar. Gerçekleşmemiş görsel insanın kendisine dikkat çekme yollarının birisi, emosyonal şantaj olabilir; özellikle ağır halde intihar denemesine kadar varabilir. Ama sizin duygularınızla böyle manipülasyonunu, ağır depresyon halinde bulunan işitsel vektörlü insanın gerçek bir kendisini öldürme denemesinden ayırmanız çok önemlidir.
Muazzam bir emosyonal amplitüdi sayesinde, görsel insan çok duyguludur; çevresindeki olur herşey, içinde emosyonal bir fırtınayı doğurur. Hiç bir olay onu kayıtsız kaldırmaz, bu olaylara katılanlara karşı duygudaşlık uğratır. Görsel insan, içinde aşk duygusunu hissederek, öykülü filmlerin, romanların kahramanlarına karşı empatiden dolayı içtenlikle ağlayabilir. Çevresindekilerini ise buna şaşırır: ”E, ne oldu? Bu ancak bir filim ki! Hayal ürünü! Ne ağlıyorsun?”. Duygusallık göstermesi, hatta kimi görsel kişiler için de yabansı ve anlaşılmaz olabilir. Böyle görsel insanlar, “dışarıya” (öteki insanlara karşı aşk ve duygudaşlık duyumuna) çıkmak için hassaslıkları ve içlilikleri yeterli bir dereceye kadar gelişmemiş insanlardır. Korku payı yüksek olan görsel insanın duygululuğu endişe haline dönüşür, içsel rahatsızlığı ve gerilimi doğurur. Öyle görsel insan, kolaylıkla hipnoz haline düşürülebilir, iyi surette telkin edilir. Tam görsel insan falcıların, şarlatanların kurbanı olur. Görsel vektörün telkine karşı açıklığın başka bir yanı, çok yüksek bir derecede kendi kendisini telkin edebilmesidir. Görsel insan, hayalinde türlü suretler yaradarak onlara o kadar inanır ki, bu suretler onun için hakiki bir gerçek olarak görünür. Tam görsellikli insan için hertürlü otojen alıştırmalar etkindir, tek görsel vektörlü insan için böyle alıştırmalar iyi sonuçları verir. Plasebo etkisi, görsel insanlar için en güçlü şekilde işler.
Görsel insan hayalcidir. Hayal ürününe kendisi inanıp başkalara onu mutlak bir gerçek olarak gösterebilir. Bazen hayal ürünü, herhangi bir gerçekten de doğru olabilir.
Bu madde, erkek görsel insan hakkında olduğu halde, ilkel insan sürüsünde görsel erkekler yaşamamışlardır; hepsileri doğunca ölmüştür ya da sürünün yamyamı tarafından yenilmiştir. Böyle yufka yürekli yumuşak oğlanlar, o zamanlarda hiç bir faydalı fonksiyonu üstüne alamamıştır, asker ve avcı olamamıştır, bu sebeple gereksiz safra olarak atılmıştır. O çağda, onların sürü rolü olmamıştır.
Yaşama hakkını, derisel - görsel çariçe yardımıyla ilk olarak anal - görsel erkek kazanmıştır. O, çariçe için mücevherat yapmıştır. Son sırada ise derisel - görsel erkeğe de kültürel yaşama hakkı verilmiştir.
Yamyamlıktan vazgeçme, biz bildiğimiz sıfattaki kültürün başlangıcıdır. Bu bakımdan, görsel kadın görsel erkekten bin yıllar önce empati kabiliyetini, duygusallığını geliştirmeye başlamıştır ve şimdiki çok yüksek bir düzeye kadar yükseltmiştir. Görsel erkek gelişiminde görsel kadından çok gerikalmıştır. Transvestizmin, transseksüelizmin ve bazı tip homoseksüelliğin sebebi görsel erkeğin yaşama senaryosunun yetkinleştirilmediğindendir. Hala, toplumumuz derisel - görsel erkeği kadın olarak görür. Lakin, bu doğru değildir: “erkek vücudunda kadın” bulunamaz. Gelecekte, görsel erkekler o kadar gelişmeli olacaklardır, ki tüm dünyanın kültür platformunu azami bir düzeye kadar yükseltme işini
tamamlayacaklardır.
Dünyayı ne surette gördüğümüz , algımızı yaratan nüanslar ve farklar, insanlığın görsel bölüğü tarafından dikte ettirilmiştir. Dünyamızı kavrama işinin önünde, çevremizdeki dünyanın gözlemlediğimiz realiteyi yaratan görsellik bulunur. Fakat, hayal ürününün ters tarafı da - serap, yanılsama, fantezi - vardır.
“Görsel vektörün seyretmekten zevk almasına GÜZEL denir. Dahası görsel vektörün gelişkinliğine ve ne tarafa yönlendirildiğine bağlıdır.”
Bugünkü toplumumuzda, görsel vektörün gerçekleşmesi, insana karşı Aşk hissederek Güzelliği duymaktadır - ne resimde, ne de sanattadır.”
Yuri Burlan
Madde, Yuri Burlan’ın sistemik vektör psikolojisi treninglerinin malzemelerine dayandırılmıştır.
Yazarlar: Diana Kirss, aile tabibi
Yevgeniya Alekseyeva, tıbbıyeli
Anastasiya Matoçinskaya, dilci
Çevirmen: Ruslan Dautov
